با سلام خدمت همگی دوستان و یاران همیشگی طلوع مهر
از کم کاری ام در این چند وقت اخیر عذر خواهی میکنم امیدوارم که در این سال جدید به یاری آقا امام زمان (عج) حضوری فعالتر در این عرصه داشته باشم.

این روز ها نام مختار در همه جا به گوش میرسه. هر جمعه شب هزاران هزار عاشق حسینی چشم انتظار دیدن گوشه هایی از فعالیت تاریخ برای انتقام از خون پاک شهدای کربلا هستند.
همیشه برای من سوال بوده و هست که چرا به مختار با این همه سلحشوری و شجاعت و حب علی و اولاد او کمتر پرداخته شده و از طرف سخنوران درباره او کمتر سخن به میان آورده شده و تا قبل از پخش مختارنامه همه او را با قیامش آن هم نه در تمام ابعاد و مراحل بلکه فقط در حد نام قیام او را می شناختند.
این سوال زمانی برای من بزرگتر شد که در سفرهای عتبات عالیات با کم محلی و حتی بی محلی افراد نسبت به قبر او که در کنار قبر مسلم ابن عقیل در کنار مسجد کوفه می باشد مواجه شدم. در بعضی سفرها اصلا به قبر او اشاره نمی کردند و یا با بی اعتنایی قبر او را نشان می دادند. به همین دلیل این مورد در ذهن من نقش بسته بود که آیا قیام مختار موافق با نظر اهل بیت (ع) بوده است یا نه؟
با آغاز فیلم مختارنامه و مشاهده دلاوری های او و به خصوص مباحث زیبای برنامه هنگام درنگ این سوال قابل پاسخ گویی است به همین دلیل برای دوستان عزیزم تعدادی از سخنان اهل بیت را در این زمینه قرار میدهم:
                                                                       

از لابلای روایات بسیاری بر می آید که امامان و پیشوایان مذهبی همواره نسبت به مختار اظهار علاقة فراوان می کردند و از اقدام او در انتقام گرفتن از قاتلین امام حسین ـ علیه السلام ـ و اصحابش مسرور بوده اند. اینک توجه شما را به چند نمونه از این روایات جلب می کنم که خود بهترین نشانه مبنی بر تایید مختار توسط امام سجاد(ع) و سایر ائمه بوده است:
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمودند: «مختار را بد نگوئید که او دشمن ما را کشت و انتقام خون ما را گرفت.» (عالمی، محمدعلی، حسین نفس مطمئنه، تهران، انتشارات هاد، چاپ اول، 1372، ص 39.(در جای دیگر به پسر مختار می فرماید: «خدا پدرت را بیامرزد، حق ما را از هر که بر او حق داشتیم گرفت.»(مجلسی. بحارالانوار، بیروت، موسسه وفاء، چاپ دوم، 1403، ج 45، ص 351)
همچنین زمانی که سر عبیدالله بن زیاد را به مدینه نزد امام سجاد ـ علیه السلام ـ آوردند امام فرمودند: «که هیچ کس از بنی هاشم نبود مگر اینکه به مختار درود فرستاد و در حق وی دعا کرد و نسبت به وی سخن نیک گفت.» (محمد بن سعد. طبقات الکبری، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، 1405، ج5، ص 285 ).ودر جای دیگر فرمود: «حمد و ستایش، خدایی را که انتقام ما را از دشمنانم گرفت و خداوند به مختار، پاداش و جزایی خیر عطا فرماید»( جامع الرواة، ج1، ص 22.)
امیرالمومنین علی (علیه السلام ) در مورد این واقعه می فرمایند: «به زودی ستمکاران، توسط کسی که خداوند برای انتقام ما بر آنان خواهد فرستاد، به بلایی گرفتار خواهند شد و این به خاطر فسق و جنایتی است که مرتکب شده‌اند، همان‌گونه که بنی‌ اسرائیل گرفتار عذاب شدند ... او جوانی از قبیله ثقیف است که او را مختار بن ابی عبید می‌گویند.» (مقدس اردبیلی، احمد بن علی؛ حدیقة الشیعه، انتشارات کلی، بی‌جا، چاپ پنجم، بی‌تا، ص 509.)
حضرت ابا عبدالله (علیه‌السّلام) هم پس از خطبه‌ای که در راه کربلا ایراد نمودند، می‌فرمایند: «پروردگارا، آن جوانمرد ثقیفی را بر آنان مسلط کن تا جام تلخ مرگ و ذلت را به ایشان بچشاند و از قاتلان ما احدی را معاف نکند. به جای هر قتلی، کشتنی و به جای ضربت، ضربتی؛ و انتقام مرا و خواندن و دوستان و شیعیانم را از این‌ها بگیرد» (بحارالانوار، ج45، ص 340.)
برای مطالعه بیشتر در این مورد که این قیام مورد تأیید امامان شیعه و علمای شیعه بوده است مراجعه کنید به : الغدیر، ج دوم، ص343 چاپ اسلامیه.
از مجموع این احادیث به دست می‌آید که در شخصیت و حُسن عقیده مختار هیچ شک و شبهه‌ای نیست و قیام او مرضیّ خدا و اهل بیت پیامبر (ص) بوده است (حدیقه الشیعه، ص 510 ) و از طلب رحمتی که حضرت سجاد (ع)در حق او نمودند، روشن می‌شود که قیام او مورد تایید امام سجاد(ع) بوده است.