مرغ دل یک بام دارد دو هوا گه مدینه میرود گه نینوا
این اسیر بند قاف و شین و عین گاه می گوید حسن گاهی حسین
میپرد گاهی به گلزار بقیع می نشیند پشت دیوار بقیع
می نهد سر بر سر زانوی دین اشک ریزان در غم بانوی دین
عرضه میدارد که ای شهر رسول در کجا مخفی بود قبر بتول
از تمام نخلها پرسیده ام آری اما پاسخی نشنیده ام
یا امیر المؤمنین روحی فداک آسمان را دفن کردی زیر خاک ؟
آه را در دل نهان کردی چرا ؟ ماه را در گل نهان کردی چرا ؟
یا علی جان تربت زهرا کجاست ؟ یادگار غربت زهرا کجاست ؟
تا ز نورش دیده را روشن کنم بر مزارش شعله ها بر تن کنم
آه از آن ساعت که آتش در گرفت جام را از ساقی کوثر گرفت
یاد پهلویش نمازم را شکست فرصت راز و نیازم را شکست
آه زهرا تا ابد جاری بود دست مولا تشنه یاری بود
چون علی شد بی کس و بی همنفس گفت یا زینب به فریادم برس
