چه بسا گروه اندکی بر گروه زیاد، به اذن الهی پیروز شدند و خداوند با صبر پیشگان است.
بقره، 249

هربار که می آمد اذن میدان بگیرد، مولایش مانع می شد.
بار آخری که آمد حضرت خیمه ی مشک ها را نشانش داد.
پیام امام را متوجه شد، مشک را به دوش گرفت و راهی فرات شد.
دستانش را از آب پر کرد و مقابل لب ها آورد.
یاد لب های خشکیده حسین (ع) و کودکانش افتاد.آب را به شریعه فرو ریخت.

کیست این ساقی که بر خود پا گذاشت        آب را در حسرت لب ها گذاشت

                                                                                                             مقتل الحسین، ص320